زمانی برای مستی اسبها

هذیان در تب ۳۶۰ درجه

زمانی برای مستی اسبها

هذیان در تب ۳۶۰ درجه

من غلام قمرم.غیر قمر هیچ مگو

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو

پیش من جزسخن شمع و شکرهیچ مگو

سخن رنج مگو ؛ جز سخن گنج مگو

ور از این بی خبری رنج مبر هیچ مگو

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت:

آمدم ؛ نعره مزن ؛ جامه مدر ؛ هیچ مگو

گفتم:«ای عشق من ازچیز دگر می ترسم»

گفت « آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو»

من به گوش تو سخن های نهان خواهم گفت

سر بجنبان که بلی؛ جزکه به سر هیچ مگو

قمریِ جان صفتی در ره دل پیدا شد

در ره دل چه لطیف است سفر ؛ هیچ مگو

گفتم:«ای دل چه مه است این؟»دل اشارت می کرد

که «نه اندازه ی توست این، بگذر٬هیچ مگو»

گفتم:«این روی فرشته است عجب یا بشر است؟»

گفت «این غیرفرشته است و بشرهیچ مگو»

گفتم :«این چیست ؟ بگو ٬ زیر و زبر خواهم شد»

گفت: « می باش چنین زیر وزبر ٬ هیچ مگو

ای نشسته تو در این خانه ی پر نقش و خیال

خیز از این خانه برو ٬ رخت ببر ٬ هیچ مگو

گفتم :«ای دل پدری کن نه که این وصف خداست؟»

« گفت:«این هست٬ ولی جان پدر هیچ مگو»

سایه شنبه 6 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 19:47

نظرات 6 + ارسال نظر

انوش یکشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 00:42 http://doctorhendii.blogfa.com

سلام نازنین

من معمولاْ راجع به شعرای دیگران یه توضیحی مینویسم ( البته گفتم معمولاْ ، چون این استثنا هم داره ) و عمده ی شعرای با امضای عاشق از خودم هست.

اگر چه میشه اینجوری هم حساب کرد که در هر صورت این آقای عاشق هست که داره توی وبلاگش مطلب مینویسه ، پس باید اونا رو امضا هم بکنه!!

من با یک شعر تازه از خودم به روزم ، سری به من بزن.

پاینده باشی و سرشار از عشق.

فدات.

احسان یکشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 09:31 http://40dar40.blogsky.com

و هیچ کس چیزی نگفت
نه میهمان و نه میزبان و نه گلهای داوودی

این مهم نیست که تو ورای منی و من آستانه ی ورود تو به درک زمینی در واقع این منم نه تو و نه عشق
یا حق

انوش یکشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 14:42 http://doctorhendii.blogfa.com

سلام عزیز نازنین

گاهی اظهار محبت دوستان خوبم سرمستم میکند و گاهی بی اراده دچار دلهره ای ناگزیر میشوم از اینسان که آیا ممکن است این محبتها و این توجهات بیدریغ ، روزی مایه ی خود بزرگ بینی و نخوت رفتار من شود؟

اگر چه این اظطراب ناخواسته ، نمیتواند خط انکاری به روی میزان بزرگواری عزیزان و عظمت مهرورزی صمیمانه شان بکشد ، اما این منم که در گرداب خیال هول برانگیز خود گم کرده گی و نخوت به خود می پیچم و قلبم از بیم اینچنین بی هویتی و کم ظرفیتی فشرده میشود و احساسی را تجربه میکنم که معنای احتضار را تداعی میکند ، چرا که من ایمان دارم از خود گم شدن و خود بزرگ بینی و نخوت ، به خودی خود مرگی است سخت و فراخور تحمل انسانی که ادعایش ترویج عشق و آزادگی است.

با این وجود ، باز هم با خواندن نوشته هایی از چون شمایی که مهر و محبت را زلال و بی ریا با گردش قلمتان نثارم کرده اید ، سر مست میشوم و سراپایم از حس غرور انباشته میشود. غروری که تعبیری همچون نخوت و کبر ندارد و از جنس شوق است و ذوق.
غروری که میتواند و باید سرآغازی باشد برای مشق افتادگی و اسبابی باشد برای نوشتن و نوشتن و نوشتن.....
نوشتن از آنچه که به آن ایمان دارم و دوست دارم فریادش بزنم.
نوشتن از عشق و مهر و فروتنی در برابر آنچه دوستش دارم و آن نام بزرگ انسان است.
و از این بابت خوشحالم ، از اعماق قلبم خوشحالم.

فدای مهر و محبتهایتان.

.. یکشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 16:13

دیگه کم کم هر روز که میگذره بیت و بایت های کمتری برا کامنت های من باقی می مونه...

زیستن یکشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 19:14 http://zistan.persianblog.com/

سلام عزیز نازنین
۱- فیلم زمانی برای مستی اسبها رو خیلی دوست دارم
۲- خیلی زیاد اصفهان رو دوست دارم
۳-از هتل عباسی خوشم نمی آد و برعکس عاشق هتل کوثرم ..... کوروش سابق :))
۴- ساعتهای زیادی از عمرم رو کنار زاینده رود قدم زدم و سیگار کشیدم ...
۵- این ترانه تفنگ دست نقره رو همیشه توی جمع اصرار میکنن که بخونم
۶- مولوی و شاملو رو هم دوست دارم
۷- گل گلدون رو هم ................ نگم بهتره
۸- چو غلام آفتابم .... از اسم سایه هم خوشم میاد :))
هزار تا دلیل دیگه هم دارم که بیارم .... ولی فربان توی نت ما مثل توپ بیلیارد می خوریم به هم و سر از همه جا در می آریم .... نمی دونسنم برای یه پیغام سه کلمه ای باید این همه جواب پس بدم ... پاکش میکردی میرفت :))
از الان بگم نگران این پیغامی هستم که الان میاد هیچ ازش خوشم نمی آد .... پس از بررسی و .....
در هر حال خیلی خوش گذشت تو وبلاگت