خوشحالم.

 

 

حتما همتون میدونین که بعد از اینکه دولت بریتانیای کبیر مخالفانش رو به استرالیا تبعید

کرد.چه بر سر بومی های استرالیا اومد.شاید با من هم عقیده باشید که خفیف شده و به یک 

سوم رسیده ی بلایایی که در دوران اروپای نازی سر یهودی ها اومد.

هیچ کس حق نداشت باهاشون ازدواج کنه.کودکان پسر و دختر رو از بچگی از هم جدا میکردن

.حق ازدواج نداشتن .تا نسلشون ادامه پیدا نکنه.برده بودن و خیلی از مسایلی که چون 

رسانه مثل امروز نبود و استرالیا هم زیر مجموعه ی سرزمین های ملکه .طبعا به گوش فلک

نرسید.

هیچ چیز درد و رنج جسمی و روحیی رو که تک تک بومی ها از پیر و جوان و کودک و مرد و زن

تو اون برهه از زمان که اتفاقا کوتاه هم نبود رو نمیتونه جبران کنه اما

من خوشحالم.

خیلی خوشحال.

به خاطر عذر خواهی تاریخی نخست وزیر استرالیا از بومی ها به خاطر تمام دردهایی که نژاد

سفید مسببش بود.

من خیلی خوشحالم.

برای غرور تک تک بومی های باز مانده خوشحالم.برای نفس عمیق بعد از شنیدن این عذر 

خواهی خوشحالم.

برای وجود ادب و انسانیت و شجاعت در دیپلماسی امروز استرالیا خوشحالم .

 

 

نکته ی بعدی :اینکه میتونم قسم بخورم یکشنبه شب از هر ۱۰ تا خونه یکی توش مهمونی

بوده.با این که ماه صفر هست و اصولا دولت باید سخت میگرفت .اما چون شب ۲۲ بهمن بود

هیچ گیری نمیدادن.ترافیک هم که بیداد میکرد.مردم هم یاد گرفتن که شبهای اعیاد مذهبی و

۲۲ بهمن رو مهمونی بگیرن و خوش بگذرونن و از فرصت استفاده کنن .

این توضیح رو واسه خارجی ها دادم داخلی ها که خودشون میدونن اوضاع از چه قراره.

لابد همتون یا مهمونی بودین یا مهمونی دادین.

 

 

نکته ی بعدی اینکه :سرکار خانم شب قطبی ضعیف حال میدی.پیدات نیست.اس ام اسی/

زنگی/ای میلی/کامنتی/کامپلیمنتی...